باران حالا دیگر دختر سینمای ایران است.دختری که در 21 سالگی سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر 85 را از آن خود کرده است . وی در 25 مهرماه سال 1364 در تهران بدنیا آمد و در یک خانواده کاملا هنری بزرگ شد. باران دیپلم خود را از هنرستان سوره در رشته نمایش گرفته است.پدرش جهانگیر کوثری تهیه کننده سینماست و البته کارشناس فوتبال نیز هست.مادرش هم رخشان بنی اعتماد یکی از کارگردانان بنام سینمای ایران است.
باران تنها 5 سال داشت که اولین بازی خود را در یک سکانس از فیلم سینمایی "بهترین بابای دنیا" به کاگردانی داریوش فرهنگ در سال 1369 با موفقیت پشت سر گذاشت.جالب اینجاست که او چون در آن زمان سواد نداشت دیالوگ ها از زبان آتیلاپسیانی(دستیار کارگردان) میشنید و بلافاصله آنها را تکرار میکرد که موجب تعجب همگان بود.یک سال بعد در فیلم "نرگس" که کاری از مادرش بود ایفای نقش کرد.او در سال 82 دیپلم گرفت و سپس مدرک دیپلم نمایش از هنرستان سوره را هم اخذ کرد.باران تا سال 81 بیشتر در فیلمهای مادرش بازی میکرد : 1373 روسری آبی / 1376 بانوی اردیبهشت / 1378 زیر پوست شهر / 1380 روزگار ما . در سال 81 در فیلم رقص در غبار ساخته اصغر فرهادی بازی کرد.سپس در سال 82 مقابل دوربین سیروس الوند در فیلم "برگ برنده" قرار گرفت.اما باران کوثری زمانی چهره شد که در فیلم "خوابگاه دختران" ساخته محمد حسین لطیفی که در ژانر ترس بود ایفای نقش کرد.در سال 84 در فیلم تقاطع به کارگردانی ابوالحسن داودی بازی کرد.در ماه مبارک رمضان 85 نیز با محمد حسین لطیفی کار کرد اما اینبار در یک سریال تلوزیونی بنام "صاحبدلان" که در نقش دینا که یک دختر محجبه شیطون بود بازی کرد که بسیار موفق بود. سپس به آبادان رفت و در فیلمی از همین کارگردان بنام "روز سوم" بازی کرد که او را نامزد دریافت سیمرغ بلورین کرد.اما باران بخاطر بازی در فیلم "خون بازی" ساخته مادرش جایزه سیمرغ بلورین را در یافت کرد.البته قبل از باران، ترانه علیدوستی هم در 17 سالگی این جایزه را در چند سال قبل دریافت کرده بود.باران در فیلمهای گیلانه ، عصر جمعه و سفر رویا هم ایفای نقش کرده است.
خیلیها میگویند که باران باوجود پدر و مادری هنرمند باید زودتر به این جایگاه میرسید و نسبت به همسن و سالهایش خیلی پله پله بالا آمده است.اما باران خود میگوید که دوست ندارد فقط دیده بشود بلکه دوست دارد حرفه ای باشد و اعتقادی به سوپر استار شدن ندارد: (( نمیخواهم شعار بدهم، ولی به واقع دلم نمیخواهد ، چون سینما برای من یک هدف نیست، بلکه وسیله ای برای رسیدن به هدف است )) .
باران دختری مسئولیت پذیر است و اعتماد بنفس عجیبی دارد.او معتقد است که بازیگر خوب کسی است که هرگاه مقابل دوربین می ایستد فکر کند که اولین سکانس فیلمبرداریش است .باران میگوید که پدر و مادرش نقش مهمی در ورود او به سینما داشتند ولی معتقد است که اگر لیاقت داشته باشد، میماند و اگر پتانسیل داشته باشد بیننده را جذب میکند و درست هم گفت، حتما لیاقت داشته که در دو فیلم کاندید جایزه شده است و یکی را برد.باران در مورد خصوصیت یک دوست میگوید: دوستی خوب است که معرفت داشته باشد.او اهل ورزش هم هست و تنیس بازی میکند اما دو سال است که ورزش نمیکند.او میگوید بهترین دوستانش پدر و مادرش هستند.
باران در مورد فیلم خون بازی که در آن جایزه گرفت میگوید: (( در این فیلم به معنای واقعی کلمه صادقانه بازی کردم، در مورد فیلم و زندگی معتادین تحقیق کردم و با کسانی که ترک کرده بودند صحبت کردم و حتی در جلسات ترک اعتیاد هم شرکت کردم و البته پزشکان هم به من کمک کردند. من در این فیلم به معنای کامل ترس را احساس کردم و متوجه شدم که این اتفاق چه قدر راحت برای انسانها رخ میدهد و فقط یک لحظه است و در واقع اعتیاد انسان را تبدیل به حیوان میکند )).
جایزه باران کوثری یک دستگاه سمند بود و البته پس از دریافت سیمرغ دستمزدش هم بالا رفته است.او هم اکنون (اسفند 85) به همراه مادرش در آمریکا بسر میبرد و باید دید در آینده چه کارهائی انجام خواهد داد.
تالار گفتمان